پیچیدگی فعالیت، سطح مهارت زبانی و کنش زبان نوشتاری

پنجاه و دو نفر(32 دختر و 20 پسر) زبان آموز انگلیسی سطوح مقدماتی و پیشرفته آموزشگاه شکوه مهاباد انتخاب شدند. زبان آموزان، دو داستان متفاوت را بر اساس تصاویر کارتونی در شرایط متفاوت (نوشتن داستان به زمان حال ساده همراه با در دست داشتن تصویر کارتونی/ نوشتن داستان به زمان گذشته ساده بدون در دست داشتن تصویر کارتونی) به نگارش درآوردند. آنگاه صحت دستوری، روانی گفتار و پیچیدگی کلام داستانهای نوشته شده محاسبه گردید. اطلاعات جمع آوری شده با به کارگیری روشهای آماری آزمون t مستقل و هم بسته و تحلیل واریانس دو عاملی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهدکه افزایش پیچیدگی فعالیت باعث افزایش روانی گفتار می شود. اما تأثیر مثبت معناداری ناشی از افزایش پیچیدگی فعالیت روی صحت دستوری و پیچیدگی کلام داستانهای نوشته شده مشاهده نمی شود. در انجام فعالیت ها، زبان آموزان سطح پیشرفته نسبت به زبان آموزان سطح مقدماتی نتایج بهتری کسب کردند. نتایج تحلیل واریانس دو عاملی نشان می دهد که تعامل پیچیدگی فعالیت و سطح مهارت زبانی تأثیری روی داستانهای نوشته شده از لحاظ صحت دستوری، روانی گفتار و پیچیدگی کلام ندارد. نتایج حاصل از این تحقیق می تواند درحوزه های تهیه وتدوین مطالب درسی، آموزش زبان و آزمون سازی مورد استفاده قرار گیرد.